تحلیل فضایی درجه تناسب اراضی برای فعالیت های کشاورزی و منابع طبیعی با استفاده از مدل فائو و GIS (مطالعه موردی: شهرستان خدابنده زنجان)

نوع مقاله : علمی-ترویجی

چکیده

هماهنگی و مطابقت داشتن تیپ معینی از اراضی با نیازمندی¬های نوع بخصوصی از انواع استفاده¬ها، نشان-دهنده‌ی مناسب بودن اراضی برای آن نوع استفاده می¬باشد. امروزه مدل¬های گسترده¬ای جهت تعیین کاربری بهینه با توجه به قابلیت اراضی وجود دارد. در این پژوهش به منظور ساماندهی فضایی و مدیریت پایدار کاربری اراضی در شهرستان خدابنده، از مدل فائو و سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) استفاده شده است. بدین منظور ابتدا نوع و درجه‌ی محدودیت¬های اصلی برای زراعت آبی، زراعت دیم، مرتع، چراگاه، درختکاری و باغ مشخص شد و سپس نقشه¬های آن در محیط GIS ترسیم گردید. با همپوشانی لایه¬های وضع موجود و اراضی توصیه شده برای منطقه مورد مطالعه، نقشه‌ی نهایی که مشخص کننده‌ی درجات تناسب اراضی فعلی جهت انواع استفاده¬ها می¬باشد، بدست آمد. سپس با توجه به میزان و شدت محدودیت¬های اصلی، کلیه‌ی کلاس¬های تناسب اراضی در هر واحد، برای انواع کاربری¬ها با یکدیگر مقایسه شدند و بهترین درجه تناسب مشخص گردیده است. نتایج حاکی از آن است که بیشترین سهم از کاربری پیشنهادی در شهرستان خدابنده مربوط به زراعت دیم با 55 درصد از مساحت منطقه می¬باشد. در این میان مرتع و چراگاه با 21 درصد، بایر و حفاظتی با 16 درصد و زراعت آبی با 8 درصد در رتبه¬های بعدی قرار دارند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Spatial analysis of the degree of land suitability for agricultural and natural resources activities using GIS and FAO

چکیده [English]

Coordination and compliance of a particular type of land with specific uses are one of the fundamental prerequisites for achieving sustainable development of land. Today, there are extensive models for determining optimum use with respect to land and its ability.
In this research, for spatial organization and management of sustainable land use of Khodabandeh restrict, the FAO model and geographic information systems (GIS) are used. For this purpose, first the type and degree of major constraints for each land use in the area, including irrigated agriculture, rainfed agriculture, pasture, grazing, tree planting and the garden are identified and then the maps were drawn by GIS. With overlaying the existing layers of the present situation and recommended land use, the GIS maps of final environment produced, the proportion of degrees in these maps of current land use with types of uses were identified. Afterwards according to the amount and intensity of the main constraints, all land suitability classifications per unit, are compared for use survival and the best degree of fit. Research results indicate that the largest suggested land use in Khodabandeh area, the 55 percent, is allocated for rainfed agriculture, then, the pasture and grazing land with an area equal to 21 percent of the area under investigation , conservative and arid land 16% and irrigated agriculture with 8 percent are in the next rankings.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Land use
  • the FAO
  • GIS
  • land suitability
  • Khodabandeh