TY - JOUR ID - 1255 TI - قابلیت‌ها و محدودیت‌های همزیستی میکوریزا و گیاهان به عنوان ابزاری جهت احیاء اکوسیتم های تخریب یافته JO - نشریه حفاظت و بهره برداری از منابع طبیعی JA - EJANG LA - fa SN - Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 1 IS - 4 SP - 49 EP - 62 KW - "میکوریزا" KW - "آشفتگی‌ها" KW - "خشکی" KW - "شوری" KW - "احیاء طبیعت" DO - N2 - اکوسیستم‌های طبیعی بر اثر بهره برداری‌های نادرست انسانی (معدن‌کاوی، جاده‌ سازی و...) و شرایط نامساعد محیطی ( شوری و خشکی)، به شدت تخریب یافته و با کاهش عملکرد مواجه شده‌اند. بهبود پوشش گیاهی در این مناطق، توسط فرآیندهای طبیعی توالی بسیار کند صورت می‌گیرد. علاوه بر این، فقر عناصر غذایی خاک و شرایط میکروکلیمای نامساعد، باعث می شود تا روش‌های سنتی در احیاء اراضی تخریب یافته با موفقیت کمی همراه باشند. محققان در چند دهه‌ی اخیر دریافته‌اند که همزیستی بین گیاهان و قارچ‌های میکوریز می‌تواند نتایج مثبت یا منفی بر تولید و زادآوری گیاهان داشته باشد. در خاک‌های آلوده به عناصر سنگین و نیز در خاک‌های شور و قلیا، میکوریزا باعث افزایش جذب عناصر کم تحرک و ایجاد تعادل یونی در گیاهان همزیست می‌شود. در اراضی تخریب یافته و معدن‌کاوی شده، میکوریزا ضمن کمک به استقرار گیاهان باعث افزایش رشد و بیوماس آنها می شود. از این‌رو در سال‌های اخیر، در برخی کشورهای توسعه یافته، از همزیستی بین میکوریزا و گیاهان به عنوان ابزاری جهت اصلاح و احیاء اراضی تخریب یافته بهره‌برداری می شود. هدف از این مقاله بیان قابلیت‌ها و محدودیت‌های همزیستی میکوریزا و ارائه راهکارهایی در جهت چگونگی استفاده از آن‌ها در احیاء اکوسیستم‌های تخریب یافته می‌باشد. UR - https://ejang.gau.ac.ir/article_1255.html L1 - https://ejang.gau.ac.ir/article_1255_a79dced183b7c324ddcf34cec550bd1c.pdf ER -