%0 Journal Article %T اثرات چرای دام بر خصوصیات پوشش گیاهی در مراتع شور و قلیا %J نشریه حفاظت و بهره برداری از منابع طبیعی %I دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان %Z %D 2012 %\ 10/22/2012 %V 1 %N 3 %P 97-110 %! اثرات چرای دام بر خصوصیات پوشش گیاهی در مراتع شور و قلیا %K شدت چرا %K مراتع شور و قلیا %K استان گلستان %K پوشش گیاهی %R %X باتوجه به حساسیت اراضی شور و قلیا و محدودیت رشد گیاهان مرتعی در شرایط شوری و قلیائیت خاک، لازم است که نسبت به حفاظت گیاهان مرتعی که منجر به حفاظت خاک آن اراضی از فرسایش به خصوص فرسایش بادی می‌شود مدیریت کرد. در دامداری‌هایی که در این اراضی مشاهده گردید، اثرات شدت‌های مختلف چرای دام با توجه به نزدیکی و دوری دام از آغل مشهود است. در این تحقیق نقش دام در چرای گونه‌های مرتعی شور محدوده چرایی 3 آغل مورد بررسی قرار گرفت و براساس فاصله از آغل نقش چرای دام در خصوصیات پوشش گیاهی در سه محدوده شدت چرایی مقایسه گردید. نتایج بررسی‌ها نشان داد که اگر چه دام در منطقه مورد مطالعه مدت زیادی در غیرفصل رویش در محدوده چرایی شدید به چرا مشغول است، اما به‌دلیل چرای مفرط دام یک آشفتگی مشاهده می‌شود که با کاهش تراکم لکه‌های گیاهی از 24 لکه گیاهی در محدوده بدون چرا به 16/15 لکه گیاهی در محدوده چرای شدید کاهش اندازه طول لکه‌های گیاهی از محدوده بدون چرا 1680 سانتی‌متر به 980 سانتی‌متر نسبت به محدوده چرای شدید در طول ترانسکت رسیده است. همچنین ارتفاع لکه‌های گیاهی از 14/23 سانتی‌متر در محدوده بدون چرا به 14/12 سانتی‌متر در محدوده چرایی شدید کاهش یافته است. %U https://ejang.gau.ac.ir/article_1237_a3cac8d79094c12c9645ab58b1aa3e16.pdf